majicon

ماج

استدیو طراحی

هر رنگ نماد چیست

هر رنگ نماد چیست

هر رنگ نماد چیست؟

هر رنگ نماد چیست

قرمز نماد قدرت

در شرق ، رنگ قرمز یادآور آتش و از طرفی نشان دهنده‌ی تولد دوباره می‌باشد.
ققنوس پرنده‌ی سرخ جنوب ، نماد رنگ قرمز است. گفته می‌شود ققنوس خود را روی توده‌ای از هیزم آتش زد ، سپس با شکوه و عظمت از آتش برخاست.در زبان آلمانی ، کلمه‌ی قرمز با واژه‌های زندگی و خون هم ریشه است.
رنگ قرمز در کیمیاگری نشانه‌ی قدرت مردانه و نشانه‌ای از سرخی خورشید است.
تا مدت‌ها قبل رنگ قرمز در کنار رنگ سیاه ، قدرت جادوگران را نشان می‌داد.
هم چنین رنگ قرمز از نظر نمادین ، مانند خونی است که به هنگام فتح و پیروزی ریخته می‌شود.
از زمان زندگی قبیله‌ای تا قرون وسطی وقتی کسی به جنگ یا شکار می‌رفت ، با رنگ قرمز نقاشی‌هایی روی بدن خود می‌کشید تا این رنگ قدرت جسمانی او را زیاد کند و از او در برابر مرگ و زخمی شدن محافظت نماید. در واقع انسان با به کار بردن این رنگ ف هم به دنبال خطر می‌رود و هم می‌خواهد خود را از آن حفظ کند.
پزشکان قدیمی برای بیرون آوردن انرژی منفی و شوم از خانه از رنگ قرمز استفاده می‌کردند. گبومیان استرالیایی ، رنگ قرمز را نشانه‌ی باروری می‌‌دانستند و سنگ‌‌هایی به رنگ قرمز در مزارع خود پنهان می‌کردند تا تخم‌هایی که در زمین کاشته‌اند ، بارور شوند و جوانه بزنند.
در شرق تا قبل از سال ۱۹۴۰ ، قرمز را رنگ خوش شانسی و خوش بختی می‌دانستند.
در روسیه سال‌‌ها قبل از این که قرمز نشانه‌ی انقلاب باشد ، نشانه‌ی غرور ملی بود.
اواسط تابستان ، نماد رنگ قرمز است ، به این علت که حرارت خورشید به بالاترین سطخ خود می‌رسد.
در چین ، قرمز نشانه‌ی خوش اقبالی است و نو عروسان لباس قرمز می‌‌پوشند. هم چنین در مراسم جشن فرزند تازه متولد شده ، از تخم مرغ قرمز استفاده می‌کنند.
در مذاهب یهودیت و مسیحیت ، رنگ قرمز یادآور گناه به ویژه گناهان شهوانی بوده است. پیامبر مسیحیان یوشع در کتاب مقدس از ” گناهانی که مانند خون قرمزند ” یاد کرده است.


آبی نماد اعتماد


در برخی افسانه‌‌ها ، آبی نشانه‌ی پدر آسمان است و نشان دهنده‌ی حکمت ، رهبری و پادشاهی می‌‌باشد.
در نقاشی‌‌های کلیساها ، رنگ آبی نشان دهنده‌ی احساسات عمیق ، شکوفایی اعتقاد و تواضع در برابر خداوند و در اسلام و مسیحیت ، یادآور پاکی و ایمان است.
رنگ آبی ، معنایی الهی و آسمانی دارد و در میان شرقی‌‌ها و غربی‌‌ها نشانه‌ای از تقدس است. به همین دلیل در کاشی‌کاری‌‌های مساجد ، حسینیه‌‌ها و مکان‌‌های مقدس از رنگ‌‌های آبی استفاده می‌کنند. چون این رنگ کمک می‌کند انسان به ملکوت بیندیشد.
مسیحیان ، پیراهن حضرت مریم را که دارای تمام فضایل اخلاقی است ، به رنگ آسمانی نقاشی می‌کردند که نشان دهنده‌ی حفظ جان و جاودانگی او است.
در قرن پانزدهم از اصطلاح ” جوراب آبی ” برای مسخره کردن زنانی که تحصیلات دانشگاهی داشتند ، استفاده می‌شد ، زیرا به نظر مردم آن زمان آن‌ها زنانگی خود را نا دیده گرفته بودند تا درس بخوانند.
در چین قدیم قدرت‌های اصلی را با اژدها نشان می‌دادند مثلا ؛ اژدهایی که به رنگ آبی ارغوانی بود به عنوان پادشاه بهشت معرفی می‌شد از طرفی این اژدها نماد چوب نیز محسوب می‌شد.
مردم سلتیک در شمال غربی اروپا ، آبی را رنگ خلاقیت و رنگ مقدس شاعران می‌دانستند. شاعرانی که حماسه‌ی قهرمانی‌های گذشتگان را از حفظ می‌خواندند.
اقوام مایا در آمریکای جنوبی ، برای رنگ آبی ارزش روحانی کمتری قائل بودند و از آن برای نشان دادن مردگان دشمن شکست خورده استفاده می‌کردند.
در هنر باستانی شرق ، رنگ آبی روشن یادآور زندگی ، سپیده‌دم ، فصل بهار ، شکوفه‌ها و حاصل‌‌خیزی است.
آبی بسیار تیره نشانه‌ی سرمای سوزناک و یخ‌‌های خطرناک است و هم چنین آن را نشان دهنده‌ی پایان زندگی هم می‌دانند.


زرد نماد تفکر مثبت


رنگ زرد را نشانه‌ی ذهن و تفکر برتر می‌دانند.
هم چنین این رنگ ، روشنی و گرما ، فضیلت جویی ، عروج انبیاء ، شادمانی و سر خوشی را به ما نشان می‌دهد.
در زمان قدیم ، رنگ زرد نشانه‌ی روح ،آزادی و استقلال بود و اله‌ی عطارد ، مثل فرشتگان مقرب درگاه خداوند به صورت رنگ زرد ظاهر می‌شد.
در کشور ژاپن رنگ زرد نشانه‌ی وقار و نجابت است. جنگجگویان باستان این کشور در دوران خود ، گل‌های زرد داوودی را به نشانه‌ی پیمان شجاعت ، به خود آویزان می‌کردند.
در بین پیشگویان قدیم ، رنگ زرد توصیفی از شیر و خورشید بود. آن‌ها زرد بودن شیر را تنها عاملی می‌دانستند که او را در بین حیوانات به عنوان سلطان جنگل مطرح کرده است.
مردم قرون وسطی معتقد بودند که سنگ‌های زرد ، بیماری را از جسم او به درون خود جذب می‌کند.
در یونان باستان ، رنگ زرد نشان دهنده‌ی حالات زنانه بود و پوشیدن لباس زرد را برای مردا غیر قابل قبول می‌دانستند ، آن‌ها الهه‌ها و دوشیزگان را با پیراهن زرد زعفرانی نقاشی می‌کردند.
در چین باستان برای نشان دادن امپراطور به عنوان قدرت برتر از رنگ زرد استفاده می‌کردند. در آن زمان ، تنها امپراطور حق داشت لباس زرد بپوشد و اگر کسی جرات می‌کرد لباس زرد بپوشد باید انتظار مرگ سختی را می‌کشید.
رنگ زرد نشانه‌ی بیماری نیز بوده است. زمانی که یک کشتی دچار طاعون می‌شد ، پرچم زردی را بالا می‌بردند که نشان می‌داد کشتی در قرنطینه است.
از ویژگی‌‌های منفی رنگ زرد این است که این رنگ نشان دهنده‌ی خیانت ، بی ایمانی ، نا امیدی ، ترس و حرص است.
در قرن دهم در فراسنه به آدم‌های ترسو و نامرد لقب زرد می‌دادند ، در دوره‌ی انقلاب کبیر ، درهای خانه‌های مردمی را که تصور می‌شد به دولت جدید خیانت کرده‌اند با رنگ زرد رنگ آمیزی می‌کردند.
در قدیم رنگ زرد برای نشان دادن کسانی بود که علیه کلیسای کاتولیک حرف می‌زدند و به کفرگویانی که محکوم می‌شدند در هیزم سوزانده شوند ، لباس زرد می‌پوشاندند.
هم چنین در قرون وسطی ، یهودیان را مجبور می‌کردند که لباس زرد بپوشند. ناری‌های آلمان نیز یهودیان را مجبور می‌کردند که به لباس خود ستاره‌ی زرد بدوزند.
در قرن حاضر رنگ زرد نشانه‌ی ملی گرایی و وطن دوستی است. آمریکایی‌‌ها برای حمایت از سربازان جنگجو به رختان رمان‌های زرد می‌‌بندند.


نارنجی نماد شکوه و عظمت


رنگ نارنجی ، رنگ غروب آفتاب است و شکوه و عظمت بیابان های کویر را نشان می‌دهد.
در آداب و رسوم مصر و یهودیان باستان ، نارنجی نشان دهنده‌ی شکوه و جلال بود. در برخی موارد رنگ نارنجی نشانه‌ی آتش نیز هست.
در مصر رنگ نارنجی نشانه‌ی الهه‌ای به نام سمکت است که سرش ، سر شیر است و ختر شجاع پادشاه خورشید می‌باشد.
در زمان قدیم برای نشان دادن قدرت و موفقیت از رنگ نارنجی در پرچم‌ها و تاج‌‌های پادشاهان استفاده می‌شد.
میوه‌های نارنجی رنگ ، معنای خاص خود را دارند ؛ مثلا هلو نشانه‌ی طول عمر و جاودانگی است و پرتقال نشانه‌ی نیروی زندگی و قدرت خورشید می‌‌باشد.


سبز نماد آرامش


رنگ سبز به معنای آزادی و رهایی و نشانه‌ی زندگی است و حس آبادانی را تداعی می‌کند.
رنگ سبز به خاطر آرام بخش بودنش به عنوان رنگ ایمنی و سلامت در جهان معرفی شده است. برای نشان دادن علائم فیزیکی بی خطر از این رنگ استفاده می‌شود.
در قرون وسطی رنگ سبز نشانه‌ی زندگی جدید و رشد بود ، به همین دلیل رنگ سبز را برای لباس نو عروسان انتخاب می‌کردند.
در اروپای غربی اعتقاد بر این بود که رنگ سبز ، رنگ مورد علاقه‌ی قدرت‌های بزرگ است و این قدرت‌ها می‌‌توانند کسی را که لباس سبز پوشیده ، به بد شانسی ابدی محکوم کنند.
این خرافات تا حدی ادامه پیدا کرده است که امروزه بسیاری از افراد با ماشین‌‌های سبز رانندگی نمی‌کنند و اعتقاد دارند که احتمال تصادفات با این اتومبیل‌ها بیشتر است.
رنگ سبز در چین نشانه‌‌ی ثروت است و در برخی اوقات یادآور باران شدیدی است که زمین را بارور می‌کند.
در گذشته رنگ سبز یادآور زهر بود و به همین دلیل هیچ گاه داروها را به رنگ سبز نمی‌ساختند.
در اسلام ، رنگ سبز نشانه‌ی ایمان و عقیده در دین ، توکل به خدا ، بقا و جاودانگی است و هم چنین نشانه‌‌ی روز قیامت است.


ارغوانی نماد اشرافیت


هزارن سال است که رنگ ارغوانی قدرت مادی و دنیوی مخصوصا قدرت پادشاهنان مطرح شده سات.
در زمان قدیم رنگ ارغوانی بسیار سخت تهیه می‌شد ، به همین دلیل تنها ثروتمندان لباس ارغوانی می‌پوشیدند.
از طرف دیگر به دنیا آمدن در چنین خانواده‌ای کنایه از به دنیا آمدن در خانواده‌ای مهم و سلطنتی بود.
در روم باستان کسانی که از نظر خانوادگی و مقام اجتماعی افراد مهمی نبودند ، نباید لباس ارغوانی می‌پوشیدند ؛ چون این کار توهین بزرگی محسوب می‌شد و آن‌ها را به اعدام محکوم می‌کردند.
رنگ‌های بنفش و ارغوانی نشانه‌ی ثروت ، نجیب زادگی ، زیاده‌روی ، ول‌خرجی ، هرج و مرج ، مرگ ، ستایش و عظمت هستند.
بنفش مایل به آبی ، یادآور تنهایی است و بنفش مایل به قرمز نشانه‌ی عشق خدایی و روحانیت است.
رنگ ارغوانی جنبه‌ی روحانی نیز دارد و از آن برای لباس کشیش‌‌ها و حاشیه شال نمازگزاران استفاده می‌شود.
امروزه در بسیاری از کشورها در مراسم عزاداری به جای رنگ مشکی از رنگ بنفش تیره استفاده می‌کنند و این رنگ به عنوان رنگ رسمی عزاداری شناخته شده سات.


قهوه‌ای نماد سادگی


در گذشته رنگ‌های روشن مخصوص نجیب زادگان و اشراف و ثروتمندان بود و در مقابل دهقانان و افراد طبقه‌ی پایین جامعه از رنگ قهوه‌ای استفاده می‌کردند.
در سال ۱۹۸۰ لباس افسران را از آبی سیر ، سیاه و خاکستری ، به رنگ قهوه‌ای تغییر دادند تا افسران مهربان‌‌‌تر به نظر برسند و آمار آدم کشی کاهش یابد.
هم چنین در انگلستان در اصطلاح عامیانه برای افراد بی شور و شوق و خسته از زندگی ، از کلمه‌ی قهوه‌ای استفاده می‌کنند.


خاکستری نماد ابهام


از این رنگ برای نشان دادن جنبه‌ی ماورایی زندگی استفاده می‌کنند.
به داستان هایی که درباره‌ی ارواح و کسانی که از دنیای دیگر به دیدن انسان می‌آیند ، خاکستری می گویند.
خاکستری نشانه‌ی ابهام و رنگ ابر و مه است و گاه آن چه را که نمایان است پنهان می‌کند.
در اسطوره‌های یهودیان باستان ، رنگ خاکستری نشانه‌ی حکمت عمیق است.
رنگ خاکستری در کلیساهای قرون وسطی ، نشانه‌ی تواضع و پشمانی از گناه بود و راه‌بان بیش از دیگران از آن استفاده می‌کردند.
در جنگ جهانی دوم برای توصیف زیر پا گذاشتن قوانین جیره‌بندی از اصطلاح « بازار خاکستری » استفاده می‌شد.
رنگ خاکستری ، نشانه‌ی کمال و دانایی است و معمولا افراد با موی خاکستری آگاه و با تجربه به نظر می‌‌رسند.
رنگ خاکستری متالیک ، نشانه‌ی قدرت و ثروت است و جعبه‌ی کادوهای خاکستری متالیک اغلب از یک کادوی گران قیمت خبر می‌دهند.


سفید نماد پاکی


در گذشته لباس سفید نشانه‌ی ثروت بود و اگر کسی لباس سفید می‌پوشید ، مردم فکر می‌کردند خدمتکاری دارد تا آن را برایش تمیز نگه دارد.
هم چنین مردم فکر می‌کردند کسانی که لباس سفید می‌پوشند ا مقام اجتماعی بالایی برخوردارند ؛ زیرا در آن رنگ سفیر نشانه‌ی حقیقت و پاکی است و در تمام کشورها تکان دادن پرچم سفید نشانه‌ی فریاد صلح است.
در یونان باستان برای رفتن به رختخواب لباس سفید می‌پوشیدند تا خواب‌های خوب ببینند.
در هند ، چین و ژاپن رنگ سفید مرگ و عزا را به خاطر می‌آورد و این به دلیل همراهی رنگ سفید با بهشت و فرشتگان است.


سیاه نماد مرگ


رنگ سیاه نشانه‌ی غم و اندوه ، ترس ، رازداری و مبهم بودن است.
در اکثر جوامع غربی رنگ سیاه یادآور مرگ ، عزا و خاک سپاری است.
رنگ سیاه با تاریکی و ترس از ناشناخته‌ها ارتباط دارد و نیروهای مافوق طبیعی یا جادویی را به خاطر می‌آورد.
در دنیای مد ، رنگ سیاه نشانه‌ی شیک پوشی ، جذابیت و زیبایی است.
در بریتانیا به عضوی از خانواده که باعث ننگ و رسوایی خانواده می‌شد ” گوسفند سیاه خانواده ” می‌نامند.
در فرهنگ‌های غربی رنگ سیاه اغلب نشانه‌ی قدرت بسیار زیاد و پر رمز و راز بودن است.
در فارسی وقتی می‌گوییم کسی ” سیاه دل ” است ، یعنی انسانی بد بین و بد دل است.
Sh.Ghasemi وب‌سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *